Het brein speelt een grote rol in mijn werk.
Niet alleen de anatomie boeit mij, maar ook het feit dat de hersenen sensorische systemen coördineren en bij de mens de bron zijn van beweging, intelligentie, geheugen, bewustzijn en emotie.
De complexiteit van de menselijke conditie blijft mij verwonderen, frustreren en inspireren, het is een steeds weer terugkomend thema.
In mijn tekeningen gebruik ik het liefst verschillende materialen naast elkaar.
Alles kan een begin zijn, een eerste suggestie die vraagt om een andere handeling.
Ik schraap het krijt met veel weerstand over het papier of ik schaaf het tot stof om het als een zachte wolk over mijn papier uit te strooien.
Terwijl ik bezig ben zoek ik gevoelsmatig naar verhoudingen: zwart tegenover wit, hard tegenover zacht, een wollig vlak of juist een scherpe lijn.
De tekening is geslaagd als hij ruimte geeft, zowel letterlijk als figuurlijk. Ruimte op papier en ruimte in het hoofd.
Ik gebruik het tekenen voor mijzelf als middel om het brein helder te houden, vragen te stellen en uitdrukking te geven aan het soms onbenoembare.
Misschien dat dit de oorzaak is van het contemplatieve karakter van het werk.
De tekeningen bevatten universele beelden die bij iedereen steeds weer andere associaties kunnen oproepen, omdat ze appelleren aan het onderbewuste.